Daten na je vijftigste, hoe doe je dat? Vijf portretten

Vrouw, vijftigplusser en single. Daar kun je heel goed oud mee worden. Maar samen lijkt het leven je wellicht gezelliger. Dat betekent daten. Hoe moest dat ook alweer? Vijf portretten van zelfstandige vrouwen op mannenjacht.

Gerda van Gelderen (59) directiechauffeur uit Putten

Na een pauze van twintig jaar begeeft Gerda van Gelderen (59) uit Putten, directiechauffeur, zich opnieuw in het datingcircuit. ‘Zo’n datingsite is net een snoepjespot.’

‘Volgens mij maakt het niet uit op welke datingsite je staat, het belangrijkste is dat je een duidelijk profiel aanmaakt met recente foto’s. Wat je uitstraalt, krijg je terug. Belangrijk is ook dat de stoel naast je vrij moet zijn. Dat je verleden een plaats heeft gekregen, anders wordt het lastig voor een nieuwe liefde.

‘Die man was zo onderhoudend dat hij vanzelf aantrekkelijk werd’

Datingsites

Twintig jaar geleden begaf ik me na mijn scheiding voor het eerst op het datingpad. Dat ging toen heel anders dan nu. Via een telefoonnummer van Mijn Geheim kon je bellen met mannen. Op mijn 44ste had ik nog geen serieuze kandidaat ontmoet. Ik wendde me tot relatiebureau Stichting Date, betaalde € 480 en was voor een jaar ingeschreven. Ik ontmoette in april 2005 een leuke man, met wie ik een relatie kreeg en zelfs ging samenwonen. Maar hij was vaak op zakenreis en ik werd ‘de vrouw van’. Ik ben bij hem weggegaan.

Daarna moest ik even op adem komen, ik was inmiddels 54. Pas in 2017 durfde ik het opnieuw aan. Ik heb op Lexa, Tinder en 50plusmatch gestaan, nooit langer dan vier weken. Zo’n datingsite is net een snoepjespot. Ik kies er een paar leukerds uit en meld mezelf dan uit zelfbescherming af. Mannen zijn vaak niet oprecht: vaak klopt hun leeftijd niet, ze verzinnen hobby’s en gebruiken oude profiel­foto’s. Ik ben heel voorzichtig geworden, spreek nooit bij iemand thuis af en bel eerst met mijn date om te controleren of hij is wie hij zegt te zijn.

‘Soms verzinnen mannen hobby’s en vaak klopt hun leeftijd niet’

Op Tinder zitten veel mannen uit Nigeria die zich als Amerikanen voordoen, zogenaamd voor tijdelijk werk in Nederland. Uiterlijk kan heel misleidend zijn. Ik kreeg een affaire met een man die zo onderhoudend was dat hij vanzelf aantrekkelijk werd.

Uitbreiden van je sociale netwerk

Momenteel sta ik op geen enkele site. Om toch onder de mensen te blijven, heb ik me aangemeld bij single events en heb ik me ingeschreven bij ontmoetingssites als Nieuwe Mensen Leren Kennen (NMLK). Zo breid ik toch mijn sociale netwerk uit. Ik houd goede hoop dat ik een zachtaardige, sociale en betrokken man vind die niet boven of onder me staat, maar naast me.’

Marijke de Vries (66) interdisciplinair kunstenaar uit Amsterdam

Marijke de Vries (66), interdisciplinair kunstenaar in Amsterdam, liet Een aantal tindermannen voor haar poseren. Dit resulteerde in het kunstproject Tinder Times. ‘Ik was niet de afwachtende vrouw, maar in control.’
‘Twee jaar geleden maakte ik een Tinderprofiel aan. Eigenlijk omdat ik niet happy was en slecht sliep. Ik dacht: dat swipen is vast zo slaapverwekkend, dan val ik vanzelf in slaap. Inderdaad was die voorselectie maken best saai.

Veel mannen zien er leuk uit, maar hebben allemaal dezelfde tekst. Daardoor heb je geen zin om door te vragen en dring je moeilijk tot iemand door. Tot ik iemand trof die getriggerd werd door het feit dat ik kunstenares ben. Hij vroeg of hij voor mij mocht poseren. Dat had hem altijd al spannend geleken. Ik stemde toe. Hij kleedde zich uit, wat hem zichtbaar opwond. We flirtten met elkaar, er ontstond een erotische spanning, die mij inspireerde tot het maken van een schilderij. Nee, hij raakte me niet aan.

‘De meeste mannen willen seksuele spanning, maar niet te lang blijven’

Zo ontstonden er meer gesprekken met matches die leidden tot modelsessies. Iedereen reageerde anders; de ene date voelde direct goed en schilderde ik naakt, de ander vroeg ik juist zijn broek aan te houden, omdat dat veiliger voelde.

In control blijven

Ik zocht mijn ‘modellen’ zorgvuldig uit. Nooit sprak ik de eerste keer af in mijn atelier, maar in een café; ik wilde eerst kijken hoe iemand in werkelijkheid ‘voelde’. Opmerkelijk veel jonge mannen reageerden op mijn profiel. Leuk vind ik dat. Leeftijd speelt voor mij geen rol.
Ik werd me bewust van de rolwisseling tijdens zo’n modelsessie: ik was niet de afwachtende vrouw, maar bleef in control. Dat was prettig. Ondanks de vluchtigheid kreeg ik soms gevoelens voor mijn date; vaak waren dat degenen die niet wilden poseren. Met een enkeling had ik een kortstondige relatie.

Kunstproject Tinder Times

Volgens mij zitten er veel mannen met bindingsangst op zo’n datingsite. De meesten willen wel even die seksuele spanning, maar niet te lang blijven. Gaandeweg ontstond een kunstproject: Tinder Times. Onlangs vond de presentatie plaats met een interactieve expositie in Sociëteit SEXYLAND. Ik kreeg er behoorlijk wat publiciteit mee. Daar ben ik dan weer dankbaar voor. Natuurlijk zou ik nog wel een leuke partner willen vinden. Maar dat het via een datingsite gaat gebeuren, geloof ik niet.’ 

Mieke Hendriks (52) medewerker bij een tankstation uit Netersel

Mieke Hendriks (52) uit Netersel is medewerker bij een tankstation. Sinds zes jaar is ze aan het daten, met wisselend succes. ‘Friends with benefits is niets voor mij.’
‘Zes jaar geleden, vier jaar na mijn laatste relatie, dacht ik weer open te staan voor een nieuwe liefde. Ik schreef me eerst in bij Relatieplanet. Hoewel ik toen flink zwaarder was dan ik nu ben, kreeg ik veel positieve aandacht. Een van de eerste reacties was van een man die direct met me wilde samenwonen zonder dat we elkaar gezien hadden. Toen ik aangaf daar nog niet mee bezig te zijn, werd ik acuut geblokkeerd. Nadat ik van de schrik bekomen was, kon ik er wel om lachen.

Friend with benefits

Ik liet me niet uit het veld slaan en ging door met daten. Ik trof allerhande mannen, helaas ook behoorlijk wat foute. De een was nog getrouwd, de ander wilde alleen seks of zocht een minnares. Later maakte ik ook profielen aan bij Lexa, Tinder en Badoo. Uiteindelijk kreeg ik een friend with benefits, dat blijkt een heel populaire relatievorm op datingsites. Dan heb je wel seks, maar geen exclusieve relatie. Ik dacht: nou, dat is in ieder geval een begin. Misschien groeit er nog wel een relatie uit. Maar dat bleek niet het geval.

‘Friends with benefits? Dat is schijnveiligheid, dan hoef je je niet te verbinden’

Opruimen van mentale obstakels

Inmiddels was ik veertig kilo afgevallen en gunde mezelf meer liefdesgeluk. Want dat ik in tien jaar tijd nog steeds geen voltreffer heb, leek me geen toeval. Friends with benefits is eigenlijk niets voor mij, hoe gezellig het ook was. Het zorgde voor een schijnveiligheid; ik hoefde me nooit echt te verbinden. Ik ging op zoek naar hulp om vooral enkele mentale obstakels uit de weg te ruimen. In het boek Liefdesbang van Hannah Cuppen herkende ik veel. Verlatingsangst, dat had ik ook! Inmiddels volg ik al drie maanden een online coachingsprogramma waarbij ik naar oorzaken zoek voor mijn manier van omgaan met gevoelens. Dat is prettig, ik ga de confrontatie met mezelf aan en leer mezelf gaandeweg beter kennen. Meditatie, affirmaties en begeleidende gesprekken helpen mij een eind op weg en geven me het vertrouwen dat er ook voor mij ergens een leuke man rondloopt. Ik zit veel beter in mijn vel, straal weer en heb zin in de toekomst.’

Karin Kuijpers (62) freelance journalist uit Rotterdam

Sinds een paar maanden is freelance journalist Karin Kuijpers (62) uit Rotterdam actief op diverse datingssites. Ze heeft wel drie dates per week. Haar geleerde les: ‘Zorg dat je iemand op de reservebank hebt zitten.’
‘Twee jaar geleden besloten mijn man en ik na een relatie van meer dan dertig jaar uit elkaar te gaan. Ha, dacht ik, lekker op de versiertoer. Maar ik moest eerst nog rouwen en mezelf opnieuw uitvinden.

Profiel aanmaken

Een paar maanden geleden was het toch zover en maakte ik een profiel aan bij Ourtime en Inner Circle.  Fout één gebeurde meteen al. Ik chatte een week lang met Jan. Hoe later het uur, hoe broeieriger onze conversaties werden. We spraken af voor een picknick. Toen ik aan kwam fietsen, dacht ik onmiddellijk: oh nee hè. Ik voelde totaal geen chemie met die man, maar ik moest nog wel uren met hem doorbrengen op een kleedje in het park.

‘Je moet van jezelf een A-merk maken’

Na Jan volgden koffietjes met Kees, Piet en Tom. Kees pakte na een etentje mijn hand en zoende me. ‘Zal ik met je meegaan?’ Mijn hoofd zei: ik durf niet, maar ik hoorde mezelf zeggen ‘Oké, let’s go.’ Op mijn witte vloerkleed in de huiskamer werd ik voor de tweede keer ontmaagd. Ik kreeg lol in het daten. Tot ik Aad ontmoette. Een boom van een vent, stoer en excentriek. Ik werd verliefd. Na twee maanden vond ik dat ik van hem nauwelijks emotionele respons kreeg. De onzekerheid sloeg toe. Hij zat ook nog vaak op Ourtime, zag ik. Ik zag groen van jaloezie. Bang voor afwijzing appte ik hem dat het beter was om elkaar niet meer te zien, omdat ik hem blijkbaar leuker vond dan hij mij. Hij reageerde boos en antwoordde: ‘Als je iets te zeggen hebt, moet je me bellen.’ Einde verhaal. Dat was fout nummer twee.

Zelfvertrouwen opbouwen en doorgaan met daten

Als het om emoties gaat: nooit appen, maar praten. Leren omgaan met hartenpijn en accepteren dat ik niet altijd mijn zin krijg, werden mijn nieuwe uitdagingen. Ik heb menig traantje gelaten. De neiging ontstond om me bij alle datingsites af te melden, maar mijn neef (datingexpert) riep: ‘Keihard doorgaan, Karin!’ En: ‘Zorg voor meerdere dates tegelijk, als er dan één afhaakt is er nog de reservebank.’ Expertise opbouwen, daar gaat het om, dan krijg je zelfvertrouwen en maak je van jezelf een A-merk. Dus ik laat me niet kisten. Want ik ga hem vinden, die nieuwe liefde.’

José Leensma (62) onderwijzeres uit Rotterdam

José Leensma (62) uit Rotterdam werkt als onderwijzeres. In 1998 scheidde ze van de vader van haar kinderen, daarna had ze vijftien jaar lang een andere relatie. Vanaf 2012 is ze single. ‘Spelfouten zijn zo’n afknapper!’
‘Samenwonen hoef ik niet meer, maar in de weekenden vind ik een man wel gezellig. Na een paar teleurstellende dates via e-Matching ben ik in 2018 een jaar gestopt met daten. Tot mijn vriendin vorig jaar zomer zei: ‘Kom op meid, we schrijven ons samen ergens in.’ Ik koos dit keer voor Ourtime.

‘Tijdens onze date kreeg ik twee uur college over celmembranen’

Ook hier gaat het vrij moeizaam. Zo ben ik laatst wezen wandelen met Willem. Het was leuk en we spraken over een vervolgdate. Ik stelde voor om dan een wijntje te drinken op een bankje in het bos. Dat vond hij een goed idee. Vervolgens liet hij niets meer van zich horen. Ik durfde toen ook niet meer, ik verwacht toch dat een man het initiatief neemt. Toen kwam Maarten, een wetenschapper. Zijn berichten waren in orde, zijn Nederlands was goed. Daar ben ik gevoelig voor: spelfouten zijn zo’n afknapper! Maarten was geïnteresseerd en deed zijn best voor mij. Maar tijdens onze date kreeg ik twee uur college over celmembranen. Flink zijn, dacht ik, we proberen het nog een keer. Maar de tweede keer ging precies hetzelfde; halverwege ben ik gestopt met luisteren.

Waarom niet een keer, ik trakteer

Uiteindelijk heb ik toch een leuke man ontmoet, Lucas. Maar hij geeft vanwege het co-ouderschap over zijn dochter van acht bijna nooit tijd. Bovendien kreeg ik corona, waardoor ik een paar weken uit de roulatie was. Sinds de zomer heb ik hem pas drie keer gezien. Hij loog trouwens over zijn leeftijd; op de site zei hij dat hij 62 was. Maar op internet las ik dat hij 68 was. Verder was hij krenterig. Voor onze eerste date gingen we op zijn initiatief lunchen. Toen de rekening kwam, € 260 maar liefst, stelde ik voor om te splitsen. Hij zei niets. Ik heb betaald en hem vervolgens een tikkie gestuurd. Ook de vervolgdate, een concert dat ik had geregeld, heb ik betaald. Naderhand heb ik weer een tikkie moeten sturen. Zo jammer! Waarom zegt hij niet: ‘Ik trakteer dit keer.’ Ik heb me nu even uitgeschreven bij Ourtime. In het voorjaar ga ik weer verder. Dan hoop ik dat zo’n beetje alle mannen gevaccineerd zijn.’