Feestmaand

Heus, Antoinette doet vrolijk mee aan alle decemberfeestelijkheden. Maar stiekem vindt ze het ook een beetje opgelegd pandoer. Geef haar maar een spontaan etentje met vrienden, zonder poespas of gedoe.

December is toch altijd een lastige maand. Waar oktober en november vrij voelen, staat december bol van de tradities die ook wel een beetje als verplichtingen aanvoelen. Ik hang dus lampjes op, koop voor iedereen cadeautjes, bezoek supermarkten en speciaalzaken om allerlei lekkers in huis te halen, sta dagen in de keuken om bijzondere diners voor te bereiden en regel de uitnodigingen. Ik schrijf vileine gedichten voor Sinterklaas en sleep een grote kerstboom het huis in die we samen met de kinderen versieren. Allemaal leuk, en toch knaagt er iets. En dan gaat het me er niet om dat alles ook weer opgeruimd moet worden, dat de lege flessen naar de bak moeten en de naaldjes van de kerstboom uit het tapijt geplukt moeten worden.

Het gaat om iets anders, dat denk ik teruggaat naar mijn jeugd. Ook mijn moeder was de dagen voor kerst altijd heel druk, het huis moest helemaal aan kant, alles moest schoongemaakt en opgeruimd, en ze verzorgde zelf het kerstdiner waar ze veel tijd in stak: boodschappen doen, marineren, voorkoken. Daar raakte ze gestrest van, begrijpelijk, en nogal kort aangebrand. ‘s Avonds gingen we dan als gezin naar de avondmis, en als we dan thuiskwamen was er ineens een heel andere moeder, vanaf dat moment MOEST alles gezellig zijn. Dat voelde gek.

En ik heb dat nog steeds. Als ik na alle voorbereidingen ga zitten aan het kerstdiner, voelt het alsof het gezellig MOET worden. En dat maakt het veel lastiger dan bij een spontaan etentje met vrienden die na de borrel blijven plakken omdat we de hele tijd zitten te lachen. Het kost me bij dit soort tradities moeite om die gedachte aan verplichte gezelligheid los te laten. Natuurlijk maken we er wat van, een leuk spel doet vaak wonderen, maar diep in mijn hart geef ik echt de voorkeur aan spontane etentjes zonder boom, lampjes en gedoe. Ik verheug me nu al op de eerste elf maanden van het nieuwe jaar.