Antoinette: De ontdekking van het vasten

Omdat ze er een tv-programma over maakte, wilde Antoinette uitproberen hoe het is om te vasten. Ze koos ervoor om vijf dagen gewoon eten en dan twee dagen praktisch niets. Dat ze er drie kilo van afviel, was prettig, maar belangrijker nog: het gaf haar inzicht in haar eetgewoontes.

Vlak voor de zomer besloten we voor het programma Dokters van Morgen een aflevering over vasten te maken. De redactie vond dat ik het zelf ook moest uitproberen. Ik wilde dat wel, een paar kilo kwijt zou mooi meegenomen zijn, zo net voor de vakantie, en het leek me een interessante ervaring. Mij werd het 5:2-dieet geadviseerd: vijf dagen normaal drie maaltijden op een dag eten en dan twee dagen achtereen vasten. De hele dag alleen maar drinken (zwarte koffie, thee, kruidenthee, water) en ’s avonds een groentemaaltijd van 500 calorieën. Ik moest wel even slikken; dat leek me een lange, hongerige en eigenlijk ook nare dag. Maar ja, nu moest ik ook B zeggen. Dus ging ik aan de slag. 

De eerste keer vasten was eigenlijk het moeilijkst, niet omdat ik nou zo’n onoverkomelijke honger had, maar omdat ik gewend ben om te eten zo gauw ik trek krijg. Wat hielp was dat ik me op het gevoel in mijn buik concentreerde, elke keer als ik dacht: ik heb wel trek in iets. Als ik dan eigenlijk geen échte trek voelde, dronk ik een kop zwarte koffie of sterke gemberthee en ging het daarna weer prima. Voelde ik wel ­degelijk trek, dan negeerde ik dat door even iets te gaan doen (wandelen, opruimen, wat rommelen) en wat water te drinken. Dan verdween het gevoel weer. Trek komt en gaat, zo bleek. 

Ik merkte dat ik het makkelijker vind om helemaal niks te eten dan een klein beetje

Ook zo fijn: als ik lijn wil ik nog weleens narrig worden van de kleine porties. Ben je net lekker aan het eten, dan is het na een paar happen alweer op. Ik merkte bij het vasten dat ik het makkelijker vind om helemaal niks te eten dan een klein beetje. En ik werd er ­verrassend helder van in mijn hoofd. 

Zes weken later was ik drie kilo kwijt. Daar ben ik blij mee, maar wat ik belangrijker vind; ik heb veel over mijn eetgewoontes geleerd. En na de eerste paar keer ging het steeds makkelijker. Bovendien maak ik er geen straf van. Lukt het om wat voor reden niet, dan sla ik gewoon een dagje over. 

Wetenschappelijk zijn er steeds meer aanwijzingen dat vasten goed is voor je lichaam. Als je medicijnen gebruikt of een aandoening hebt, moet je overleggen met je arts, en als je eetproblemen hebt moet je er niet aan beginnen. Maar voor veel mensen die net als ik een tikje té weldoorvoed zijn, kan het geen kwaad het eens te proberen. Onderzoek of het bij je past, en welk vastenschema je het makkelijkst afgaat.

Tijdens mijn vakantie was ik ermee gestopt, te ongezellig om er dan mee door te gaan. Maar na de vakantie heb ik het weer opgepakt. Het klinkt gek, maar ik had het gemist.