Zingende vrijwilligers voor dementerende ouderen
Vrijwilligerswerk doen is fijn voor de ontvangende partij. Maar het is óók een manier om je eigen tevredenheid over het leven te vergroten. Neem Mary de Boer (44) en John Molenaar (35). Zij zingen om de week in een verpleeghuis samen met dementerende ouderen. ‘Soms zijn mensen alles vergeten, maar kennen ze wel de woorden van een lied.’
John: ‘Elke twee weken zingen we op de woensdagmiddag een uur met de bewoners van een verzorgingstehuis in Volendam. Voor mij zijn het de mooiste uurtjes van de maand. Het is ontzettend dankbaar werk, vooral wanneer ouderen geëmotioneerd raken. Soms is er familie van de bewoners bij, die zien hoe het zingen hun echtgenoot of vader of moeder raakt. Dat is prachtig. Ook de mensen die werken in het zorgcentrum zeggen altijd hoezeer ze uitkijken naar onze komst.
Dit is de eerste keer dat ik vrijwilligerswerk doe, en eigenlijk vind ik dat iedereen het zou moeten doen. Je krijgt er zo veel energie van. Dat ik iets met muziek kan doen, vind ik extra leuk. Ik ben muziekdocent geweest op een basisschool en heb gezongen in een band. Mary heeft ook in een band gezongen, en in een koor. Wij kunnen dus best een beetje zingen, en bewoners vinden het mooi. We maken bijzondere dingen mee. Mensen die alles zijn vergeten, maar de woorden van een lied wel kennen.’
Mary: ‘De oma van Jan Smit, ze is helaas inmiddels overleden, zat ook in dit verzorgingstehuis. Zij pakte haar mondharmonica erbij en speelde met ons mee. Dat was magisch. Ik vind het superleuk om dit samen met John te doen. Hij was leraar op de school van mijn kinderen en wij hebben altijd een klik gehad. Ik wilde vrijwilligerswerk gaan doen, maar wist niet wat. Daarnaast wilde ik graag meer tijd doorbrengen met John, omdat wij het zo goed kunnen vinden. Toen het verzorgingstehuis op Facebook een oproep plaatste voor zangers, wist ik meteen dat dit het was. Toen ik zag dat John ook had gereageerd, had ik nog meer het gevoel dat dit zo moest zijn.
Ons lievelingslied is Zijn het je ogen? van Koos Alberts. Dat zingt iedereen mee. Maar ook het Volendammer Volkslied is steevast een succes, net als de liedjes van Corry Konings. Ik raak mensen altijd aan als ik zing: je moet niet onderschatten wat een hand op een schouder kan doen. Ook kijken we mensen in de ogen, dan geef je ze het gevoel dat je er voor ze bent.
Iedereen zou vrijwilligerswerk moeten doen. We hebben allemaal een druk bestaan, met werk en sociale verplichtingen. Maar zo veel tijd kost het uiteindelijk vaak niet en je kunt echt iets betekenen voor een ander. Er is een groot tekort aan personeel in de zorg, en John en ik zorgen ervoor dat er in ieder geval één activiteit extra is, in plaats van dat mensen wegkwijnen in hun kamer. Daarnaast geeft het mij persoonlijk veel voldoening, véél meer dan ik had gedacht.’