Eenzaam? Je bent niet alleen!
Bijna de helft van alle volwassen mensen voelt zich weleens eenzaam. Dat gaat vaak gepaard met schaamte: doe ik het wel goed in het leven? Hanneke, Sjouke, Ingrid, Louis en Martine weten er alles van. ‘Ik was dat stille meisje dat in een hoekje zat te tekenen.’
Martine: ‘De angst om afgewezen te worden is groot’
Martine Reesink (47) is getrouwd en heeft een zoon (17). Ze heeft het syndroom van Ehlers-Danlos (EDS), een ernstige, erfelijke aandoeningen van het bindweefsel, waardoor ze meestal zo’n twintig uur per dag plat moet liggen.
‘Ik heb het hypermobiele type van EDS waardoor bijna elk gewricht in mijn lijf slijtage heeft opgelopen. Liggen is de enige positie die mijn zenuwen ontlast. Als ik naar buiten ga, gebruik ik een elektrische rolstoel. Ik had een druk en vol leven, werkte als vormgever en had een eigen fotostudio. Maar ik was ook altijd moe en had altijd pijn. Acht jaar geleden ben ik ingestort, mijn lijf liet het afweten. Ik was veel te ver over mijn grenzen gegaan. Een jaar later werd de diagnose gesteld. Ik heb me moeten terugtrekken uit het leven dat ik had. Eenzaamheid heeft voor mij een heel letterlijke betekenis: ik ben alleen. Mijn man gaat werken, mijn zoon gaat naar school, mijn vriendinnen hebben hun eigen leven. Ik kan me inmiddels heel goed vermaken in mijn eentje, maar heb dat wel moeten leren. Om niet helemaal een teruggetrokken leven te leiden, kijk ik vooral naar wat ik nog kan en hoe ik dat kan doen.
Dit is een EXTRA artikel
Dit EXTRA artikel is alleen te bekijken voor abonnees. Maak eenvoudig een account aan en kies het abonnement dat het best bij je past. Je krijgt direct onbeperkt toegang tot alle artikelen!
