Stilstaan bij wat goed is

Dankbare mensen zijn optimistisch, tevreden en sociaal. Zo blijkt uit allerlei studies. Stop dus met mopperen over wat er misgaat en maak een lijstje met dingen en ervaringen waar je dankbaar voor bent. Drie (ervarings)deskundigen vertellen erover.

Jaren geleden hadden wij een Poolse aardrijkskundeleraar over de vloer die tijdens zijn vakanties in Nederland schilderklussen deed. Elke avond herhaalde zich hetzelfde ritueel. Dan vroeg hij ons (gezin met twee puberzonen) de ogen te sluiten en benoemde hij minutieus alles waar we dankbaar voor mochten zijn. Van de sla en de ovenschotel tot de lamp en het dak boven ons hoofd. Regelmatig werd er gesmoord gegiecheld. Maar misschien is er indertijd toch een zaadje geplant, want laatst hoorde ik mijn zoon, inmiddels vader, tegen zijn zoontje zeggen: ‘Wat een feest hè, dat we hier zo in het park zitten met lekkere boterhammen die mama heeft gemaakt.’

Waar het bij dankbaarheid op neerkomt is dat je regelmatig even bewust stilstaat bij alles wat zo vanzelfsprekend lijkt maar dat eigenlijk niet is: schoon water uit de kraan, volle schappen in de winkel, de bus die op tijd is. Dat geldt ook voor onze gezondheid; hoe vaak realiseren we ons pas hoe fijn het is gezond te zijn als je lijf het laat afweten.

Missen maakt mij een dankbaar mens, zei laatst iemand die een tijdje zonder haar gezin leefde. Ik vrees dat het onze primaire reactie is om te mopperen als we iets missen, als de elektra uitvalt of het wc-papier is weggehamsterd. Maar steeds vaker probeer ik me te realiseren hoe bijzonder het eigenlijk is dat al die dingen er gewoon bijna altijd wél zijn.

Dank je wel, hoorde ik mezelf laatst zeggen toen we aangekomen waren op een afgelegen plek en de stem van de routeplanner zei dat we de bestemming hadden bereikt. Wat je aandacht geeft groeit. Blijkbaar.