We doen alles voor likes, hartjes en volgers. Waarom?

Mensen onthullen net zoveel over zichzelf op tv of social media als bij een therapeut die aan geheimhouding is gebonden. Waarom doen we dat in vredesnaam?

Je kunt de tv niet aanzetten of doodgewone mensen vertellen over hun grootste angsten, diepste depressies en naarste trauma’s. Patiënten met een dwangstoornis tonen hun gigantische stress open en bloot op camera als ze met hulp van een tv-therapeut – dat dan weer wel – proberen die te gaan beheersen. Maar ook mensen zonder mentale problemen laten alles zien: hun horrortatoeages en ingegroeide teennagels, hun slecht verbouwde huizen, hun geworstel met buren en huisgenoten.

Wat bezielt die lui? Gaat het om de roem? In 1968 voorspelde Andy Warhol dat iedereen in de toekomst vijftien minuten wereldberoemd zou zijn. Is die toekomst nu aangebroken? Als dat zo is, snappen we nog steeds de clou niet van Warhols uitspraak: want als iederéén beroemd is, wat stelt roem dan nog voor?

Influencers delen foto’s van zichzelf. Punt. Ze tonen niet eens hun leed, ze doen geen kunstje, ze presteren niets

Op social media is het nog erger. Influencers delen foto’s van zichzelf. Punt. Ze tonen niet eens hun leed, ze doen geen kunstje, ze presteren niets. We zien alleen hun gezicht of hun lichaam.
Lachend meisje zit op rots op Ibiza. Jongen met ontbloot bovenlijf kijkt broeierig naar ondergaande zon. Jonge vrouw toont roze haardos in kapsalon te Dubai. Waarom? Een influencer wil natuurlijk geld verdienen aan ‘samenwerkingen’, zoals reclames in die wereld heten. Maar naarmate het aantal influencers groeit, lopen de verdiensten per persoon terug. Straks is iedereen iets aan het verkopen aan slechts één ander persoon.