Nieuwe horizonten

Antoinette zou graag veel meer van de wereld zien. Maar ze is vastbesloten om het vliegen te beperken, dus Canada of Argentinië gaan het niet worden. En dat is helemaal niet erg, want er is zo veel moois te ontdekken in Noorwegen of Schotland.

Als kind woonde ik in Apeldoorn. In de lange zomervakanties kwam ik niet verder dan de camping, 25 kilometer verderop in Otterlo. Daar hadden mijn ouders een caravan op een seizoensplek staan. Waar sommige klasgenootjes vertrokken voor een of twee weken Spanje, verbleven wij daar minstens zes weken, plus een aantal weekenden in het voor- en najaar. Ik herinner me die vakanties als eindeloos met andere kinderen buskruit spelen, volleyballen, zwemmen en hutten bouwen in het bos. Bosbessen plukken, roodverbrande ruggetjes na het varen in rubberbootjes, een enorm hoge schommel in de speeltuin en eens in de paar weken een bonte avond waar mijn vriendinnetje en ik zo vals als kraaien zongen op het podium. Het leven was mooi.

Maar verre horizonten lonkten, en op mijn 25ste, na mijn studie en een paar jaar flink sparen, maakte ik een wereldreis. Te beginnen met een treinreis naar Peking. Daarna volgden onder andere India, Thailand, Laos en Indonesië. En ja, dat was geweldig. En nog steeds kriebelt er iets als mensen beginnen over een reis naar Argentinië, Canada of Zuid-Afrika. Het liefst zou ik die landen allemaal willen bekijken en meemaken, maar ook bij mij thuis is er het stellige voornemen om het vliegen te beperken. En toen ik het er laatst met een vriendin over had, realiseerden we ons hoeveel we nog niet gezien hebben van Europa.

Toeristen uit de hele wereld komen kijken naar die unieke combinatie van historie, natuur en cultuur, maar wij pakken het vliegtuig en vliegen er overheen. Ierland, Schotland, Noord-Duitsland of Noorwegen – allemaal nog nooit geweest. Of maar heel kort, voor werk, en dan verbaasde ik me over de schoonheid van een oude stad als Wroclaw in Polen. En ook dichterbij is er zo veel te ontdekken, ook in eigen land. Dus hebben we dit jaar geen reis naar Canada geboekt, maar naar Schotland. Met de boot en onze ouwe Saab gaan we op ontdekkingstocht. Wandelschoenen en regenjas mee, en ook zonnehoed en zonnebrand. Ik ben me er al maanden op aan het verheugen. Nieuwe horizonten, maar een stuk dichterbij.