Kast vol blunders

Een glitterjurk terwijl je eigenlijk helemaal niet wil opvallen, een outfit voor de sportschool waar je vervolgens niet naartoe gaat, een strakke broek als je denkt dat je nog wel een paar kilo zal afvallen (niet dus)… Wie doet er, net als Antoinette, ook weleens een foute aankoop?

Ook in mijn kledingkast, opgehoopt in de achterste hoeken, bevindt zich een bonte verzameling van stijlfouten, maatmissers en impulsieve aankopen. Helemaal achterin hangt bijvoorbeeld de Sprankelende Feestjurk Met Glitters, die ik kocht om te schitteren op een televisiegala, maar die ik op het moment suprême toch te opzichtig vond. Ik was even vergeten dat ik op gala’s helemaal niet de aandacht op me wil vestigen.

Op de onderste plank ligt weg gepropt de Sportlegging met Bijpassend Shirt, waarin ik minstens twee keer per week naar de sportschool zou gaan. De forse prijs die ik ervoor neerlegde, benadrukte mijn serieuze voornemens. Alsof dat me zou dwingen om echt te gaan. Al snel bleek dat ik veel liever een rondje hardloop in de buitenlucht in het bos in mijn oude joggingbroek, zelfs in de regen, in plaats van krachtoefeningen doen in een gesloten ruimte.

Dan is daar de Bonte Trui waarvan ik dacht dat die me een heel andere uitstraling zou geven en die het begin zou zijn van een nieuwe stijl. Minder vaak uni, het moest wat origineler en gedurfder. Al na twee keer dragen was ik hem zat, en bij nader inzien vond ik dat-ie me flets maakte. De Strakke Broek, aangeschaft toen ik net een paar kilo kwijt was en zeker wist dat dit proces nog wel zou doorzetten. Hetgeen natuurlijk letterlijk ijdele hoop bleek.

Het Linnen Pak, zo gesoigneerd en casual in de winkel, tot ik er op een warme dag een uur mee in de file had gestaan en er daarna uitzag alsof ik zelf met pak en al uit een koffer was gekropen. De Smetteloos Witte Blouse, zo simpel en stijlvol. Tenminste, voor iedereen die spaghetti kan eten zonder saus te morsen. Op de mijne zat binnen een mum van tijd een vlek die vaag, maar toch onmiskenbaar zichtbaar blijft.

Wie oh wie start een Museum van Foute Aankopen, om ons allen te waarschuwen voor dit soort missers? Dat zou ons veel geld kunnen besparen, en zou ons een spiegel kunnen voorhouden waardoor we kunnen lachen om onze blunders. En het zou ons eraan herinneren dat het leven net zo onbegrijpelijk en soms ook net zo lachwekkend is als je laatste Foute Aankoop.