Ingrid en Pieter hebben zowel een gezamenlijke als een eigen bankrekening

Ingrid (43) is verpleegkundige. Ze is 28 jaar getrouwd met Pieter (44), projectcoördinator bij een gemeente. Ze hebben drie kinderen (13, 11 en 7). Psychotherapeut Carien Karsten vroeg hen hoe zij in hun relatie omgaan met geld.

Hoe hebben jullie je geldzaken geregeld?

‘We hebben een en/of-rekening. Daar komen onze salarissen op binnen. Maar we hebben ook allebei een eigen rekening. Daar staat ons zakgeld op.’

Carien Karsten is 35 jaar psychotherapeut. In haar spreekkamer gaat het vaak over geld. Ze schreef verschillende boeken over financieel gedrag.

Zakgeld?

‘Zo noem ik het. Ik ga heel anders om met geld dan Pieter. Ik heb een dure kapper, ik houd van shoppen en ik ga vaak met vriendinnen naar de film of de sauna. Dat kost allemaal geld. Maar Pieter geeft eigenlijk geen cent uit. Hij houdt van hardlopen en hij leest boeken uit de bibliotheek. Wij hebben vaak ruzie gehad over geld. We gingen zelfs in therapie. Allebei een zakgeldrekening waarmee je mag doen wat je wilt, dat was een tip van de therapeut.’

We hebben allebei zakgeld, maar ik kom iedere maand te kort

INGRID

Bevalt dat?

‘Ik vind het niet ideaal. We hebben allebei € 100 per maand. Pieter wordt slapend rijk, haha. En ik kom tekort. Voordat we ons serieus settelden, met een koophuis en ons eerste kind, hadden we aparte bankrekeningen. We betaalden gewoon allebei, zoals het uitkwam. Pieter de hypotheek, ik de vaste lasten en de boodschappen. Als de een rood stond, sprong de ander bij. Toen voelde ik me veel vrijer. Niemand die meekeek naar wat ik deed met mijn geld.’

Zou je andere geldafspraken willen?

‘Ik denk daar vaak over na. Het liefst zou ik mijn salaris laten binnenkomen op mijn eigen bankrekening. En dan allebei naar rato van ons inkomen geld op de en/of-rekening storten. Wat er dan op je eigen rekening overblijft is van jou. Daar zou ik gelukkiger mee zijn dan met dat afgepaste zakgeld. Het is alsof ik een klein kind ben.’

Kaart je dat weleens aan bij Pieter?

‘Hij begrijpt het niet. Hij vraagt: wil je dan meer zakgeld? We hebben al zo veel strijd gevoerd om geld. Daar begin ik niet meer aan.’

Wat zegt Carien Karsten ervan? ‘Ingrid en Pieter hebben allebei een ander uitgavenpatroon. Dat zie ik vaak in relaties. Ik zou eerst willen weten of Ingrids uitgavenpatroon extreem is. Ook zou ik willen weten of Pieter bang is. Denkt hij dat ze allebei in de goot belanden als hij tegemoetkomt aan haar wensen? En geeft Pieter echt zo weinig geld uit voor zichzelf? De uitgaven van mannen zijn vaak anders verpakt. Dan hebben ze voor hun werk per se die dure computer nodig, of de nieuwste iPhone. Dat lijken dan noodzakelijke uitgaven, maar is dat echt zo? Aan allebei zou ik vragen wat geld voor hen betekent. Hoe zijn ze opgevoed? Wat zagen ze bij hun ouders? En wat vinden ze samen een goede manier om met geld om te gaan, rekening houdend met elkaars welzijn? Want dat is belangrijk in een relatie: je realiseren wat de wensen zijn van de ander. Ze moeten hier samen over praten. Op grond van de summiere informatie die ik nu heb, doet mij dit denken aan onveilige hechting. Ingrid stelt zich op als slachtoffer door te zeggen dat ze er niet over kan praten. Ze gaat het conflict uit de weg. Zij wil vooral meer zeggenschap. De oplossing die zij gekozen hebben, een eigen budget dat je vrij kunt besteden, werkt meestal goed. In dit geval denk ik dat het zakgeld gewoon te laag is. Als ze een keer naar de kapper gaat, is die € 100 al bijna op. Misschien wordt Ingrids frustratie weggenomen als ze voor zichzelf meer geld te besteden heeft.’