Als ik nee zeg voel ik me schuldig

In vrijwel iedere relatie, werk en privé, moet je grenzen stellen. En dat is iets waar journalist Suus Ruis best moeite mee heeft.

Het afgelopen jaar ben ik ontzettend bewust bezig geweest met mijn persoonlijke ontwikkeling. Oude mentale shit opruimen, jeugdtrauma’s te lijf gaan, angsten onder ogen zien, dat soort dingen. Eén wezenlijk onderdeel van die geestelijke groei is het stellen van grenzen. Ook daar ‘werk’ ik aan, maar laat dat nou toch net het punt zijn waarop ik nog net iets te vaak tegen een muur aan loop. Want wat ís het moeilijk om nee te zeggen als iemand iets van je wil, of om je uit te spreken als iemand iets zegt of doet waar je een rotgevoel van krijgt. Dat is nog werk in uitvoering.

Het lijkt dan ook een teken van boven dat ik op het boek Iets met grenzen stellen stuit. Alleen al door de aanbiedingstekst op de site van de (lokale!) boekwinkel vermoed ik dat dit me dat laatste duwtje gaat geven: Grenzen stellen kan een sociaal mijnenveld zijn. Dit boek staat boordevol praktische tips en onderbouwde technieken om je daar doorheen te loodsen. Je leert hoe je soepel ‘nee’ zegt, lastige dingen aankaart en ego sparende tikjes uitdeelt. Ook leer je hoe je ontspannen omgaat met weerwoord en met je eigen schuldgevoel. Grip op grenzen dus, zonder gedoe.