Overwin je brein

Journalist Suus Ruis dacht een ontspannende duikvakantie geboekt te hebben, maar het duiken werd een metafoor voor het overwinnen van haar grootste angsten. En laat dat nou iets zijn wat we allemaal kunnen leren, ook zonder 15 meter diep te hoeven zwemmen.

• 

• 

Een klein jaar geleden waren mijn ex-man en ik de schoolvakanties aan het verdelen, zoals gescheiden ouders dat doen. Hij wilde deze zomer eindelijk met onze tienerzoon gaan duiken – daar hadden ze het al jaren over. ‘Waarom ga je niet mee?’ vroeg hij. Een jaar eerder waren we ook op vakantie geweest met z’n drieën en dat was reuzegezellig; wij kunnen nog altijd goed reizen met elkaar. Ik aarzelde. Hoewel ik ooit heb gesnorkeld en dat heel indrukwekkend vond, was duiken wel next level. Het idee van die totale afhankelijkheid van lucht uit een fles, brrr …

Ik liet me overtuigen, want er kon echt, écht niets misgaan en vijftien meter diep tussen de vissen zwemmen was niet te vergelijken met erboven hangen met een snorkel. Het zou onvergetelijk worden. Bovendien word je niet op dag één van een boot afgeduwd om als een baksteen dertig meter naar de bodem te zinken; je went eerst aan het gevoel en aan het ademen met een mondstuk op de bodem van een zwembad – de zogenaamde duik in beschut water.

Paniek en een verbaasde duikinstructeur