Een plek voor onze meervoudig gehandicapte dochter Yaël

Zestien jaar is Yaël nu, maar ze is eigenlijk een grote baby. Ze kan niet praten, niet zelfstandig eten en is niet zindelijk. En ze kan ook niet altijd thuis blijven wonen, want daarvoor wordt de zorg te zwaar. Hoe is het om een woonplek te zoeken voor een meervoudig gehandicapt kind? Sanne Kloosterboer, Yaëls moeder, ruikt de vrijheid en voelt verdriet.

Mijn kind blijft altijd klein. Of nou ja, klein; ze is dik over de 1.70 meter, bijna net zo lang als ik, tussen kind en vrouw. Tegelijkertijd is ze een baby. Verstandelijk is ze ongeveer één jaar oud: ze kan niet praten, maar brabbelt wel een beetje. Ze loopt, onhandig, aarzelend, ook omdat ze vermoedelijk geen diepte ziet. Als ik haar in bad heb gedaan, doe ik haar eerst een luier om en daarna deodorant op.