‘De huizenmarkt is knettergek’
Eén van Antoinettes kinderen wil graag een huis kopen. Maar de huizenmarkt is knettergek, prijzen rijzen de pan uit, zonder te overbieden lukt het sowieso niet. Vandaar haar pleidooi: maak wonen weer betaalbaar.

Een van mijn kinderen is op zoek naar een eigen huis. Een ongelukkiger moment is er de laatste twintig jaar geloof ik niet geweest. De gekte op de huizenmarkt heeft nu zo’n beetje alle dorpen en steden van Nederland bereikt. In een middelgrote provinciestad een huis aanschaffen lukt eigenlijk niet onder de drie ton. Maar als starter mag je in je handjes knijpen als je een hypotheek van € 180.000 kunt krijgen van de bank.
Natuurlijk zijn die regels er om de starter te beschermen tegen te hoge schulden, dat snap ik heel goed, maar als ze om deze redenen niet kunnen kopen maar moeten gaan huren, worden ze nergens beschermd tegen absurd hoge huren. Ruim boven de duizend euro per maand is geen uitzondering. Een sociale huurwoning is alleen nog maar weggelegd voor mensen die echt niet veel verdienen en al heel erg lang op de wachtlijst staan. En als het je dan toch lukt om een hypotheek te krijgen van pakweg drie ton, dan ben je overgeleverd aan de grillen van de markt.
Voor een doodgewone rijtjeswoning wordt soms € 80.000 meer geboden dan de vraagprijs
Een huis eerst bezichtigen? Als je er niet op de eerste dag bij bent als een huis op de markt komt, dan ben je te laat. Veelal is dit niet de dag dat het huis op Funda geplaatst wordt: dan zijn alle bezichtigingsafspraken al ingepland. De prijs van het huis wordt zo gekozen dat dit het startpunt is van de biedingen. Als er pakweg vijftien jaar geleden een woning voor € 295.000 werd aangeboden, en je bood dat bedrag, dan was het huis van jou. Meestal bood je minder, en kwam je ergens tussen jouw bod en de vraagprijs uit.
Nu heb je als koper geen idee hoeveel je moet overbieden. Wanneer is het genoeg? Is € 10.000 extra genoeg, of gaan ze er dit keer € 30.000 of zelfs € 80.000 overheen? Het komt allemaal voor, ook bij doodgewone rijtjeswoningen. En als je alles uit de kast trekt en € 50.000 overbiedt, en je kunt de woning kopen, dan heb je geen idee wat degene nét onder jou heeft geboden. Misschien wel € 40.000 minder. En dan nóg een vraag: waar haal je het geld vandaan om € 50.000 te overbieden?
Als er niets gebeurt voor jonge mensen die op dit moment een woning nodig hebben, zetten we een hele generatie op achterstand. Zonder een eigen plek staat je wereld immers stil. Vandaar dit pleidooi, bij dit nazomernummer over wonen: maak wonen ook voor de komende generaties betaalbaar. Kom niet alleen met rapporten maar met oplossingen. Want, zoals wijlen politicus Jan Schaefer decennia geleden al riep: ‘In gelul kun je niet wonen.’
Gerard Mol
20-08-2021 om 21:27De wereld is gek geworden. Het wordt er alleen maar beroerder op.