Vrijwilliger Floor laat dromen van kinderen uitkomen
Vrijwilligerswerk doen is fijn voor wie je het doet. Maar het is óók een manier om je eigen tevredenheid over het leven te vergroten. In elke RADAR+ hebben we een gesprek met een vrijwilliger. Dit keer is dat jeugdzorgwerker Floor de Laak (23). Voor de stichting Dream4Kids laat zij dromen uitkomen van kinderen met een trauma.

‘Ik werk sinds mijn achttiende in de jeugdzorg, met onder anderen getraumatiseerde kinderen. Bij kinderen met een trauma moet je denken aan kinderen met bijvoorbeeld een overleden ouder, of een broertje of zusje dat is overleden. Of aan een kind dat te maken heeft (gehad) met (huiselijk) geweld, (seksueel) misbruik of verwaarlozing.
Voor deze kinderen, meestal tussen de zes en twaalf jaar, bestaat Dream4Kids. Voor hen regel ik hun ultieme ‘Droomdag’. Ze mogen zo groot mogelijk denken, niets is te gek. Maar we kunnen natuurlijk niet alles realiseren. Als een kind dolgraag naar de Verenigde Staten wil, krijgen we dat misschien niet voor elkaar, maar dan regelen we een Droomdag in een volledig Amerikaanse setting.
Momenteel is er een jongetje dat niets liever wil dan Mark Rutte ontmoeten. Dat is heel lastig, maar we zijn er bijna.
We regelen een Droomdag van a tot z. Eerst maak je kennis met een kind en gaat met hem of haar praten om de allermooiste droom te achterhalen, en dan is het bellen en mailen om alles voor elkaar te krijgen. Het organiseren van een Droomdag kost veel tijd; met één Droomdag ben je zo’n drie maanden bezig. Per dag besteed er ik gemiddeld een halfuur aan. Als we klaar zijn, pakken we meteen door met de volgende.
Helaas hebben we weinig vrijwilligers en er staan veel kindjes op de wachtlijst.
Je maakt het verschil door alles even om een kind te laten draaien’
Het is ongelooflijk mooi om te zien hoe de kinderen genieten, hoe ze even hun moeilijke situatie en dingen die zijn gebeurd, kunnen vergeten, en gewoon kind mogen zijn. Mijn collega-vrijwilliger Sanne en ik hadden een Droomdag georganiseerd voor een jongetje dat heel graag in een luxe sportauto wilde rijden. In zo’n auto hebben we hem opgehaald van school. Daarnaast was hij Lego-fanaat, en hadden we geregeld dat Lola Nouwens van LEGO Masters een workshop kwam geven. Als laatste was zijn wens kip eten bij KFC.
Soms zijn de dromen van kinderen aandoenlijk in hun simpelheid. Een klein meisje wilde met de trein, dat had ze nog nooit gedaan. Ze mocht fluiten met de conducteursfluit en was zo gelukkig. Dat is onbeschrijflijk mooi om te zien. Hoewel we zeker meer sponsoren kunnen gebruiken, ben ik nog steeds blij verrast hoe graag mensen mee willen werken om een Droomdrag te realiseren of iets willen bijdragen.
Het is zo belangrijk om iets te doen voor deze kwetsbare groep. Je kunt veel bereiken door er alleen maar te zijn en een beetje liefde te geven. Je maakt het verschil door alles even om zo’n kind te laten draaien. Voor een meisje hadden we een Assepoesterkoets met paarden geregeld, en het sneeuwde ook nog. Ze zat muisstil in de koets. ‘Dat betekent dat ze écht aan het genieten is’, zei haar pleegmoeder.
Een Droomdag heeft een bewezen positieve impact op het verdere leven van een kind.’