Wandelen langs de rivieroevers in eigen land

De zomer leent zich bij uitstek voor een wandeling langs een van onze mooie rivieren. Het liefst eentje met een zandstrandje waar je even neerploft en een frisse duik neemt. Vier wandelexperts vertellen over hun favoriete rivierwandeling.

• Wandelen langs de Regge
• Trage Tocht Ewijk
• Rondje Liniepont
• Trage Tocht Venlo

Schrijver/journalist Karin de Graaff heeft met haar partner afgelopen voorjaar de gids Wandelen langs de Regge uitgebracht. daaruit tipt ze de route Enter-Goor (13 kilometer).

‘We wonen in Overijssel, dus kenden we de rivier de Regge wel. Maar pas in het coronavoorjaar van 2020 kwamen we op het idee om erlangs te gaan wandelen. En waren we aangenaam verrast: jeetje, dit is ook Nederland!

Dat heeft ermee te maken dat de zeventig kilometer lange Regge door herstelwerkzaamheden langzaam maar zeker weer zijn natuurlijke schoonheid heeft teruggekregen. De rivier die begin vorige eeuw werd gekanaliseerd, mag weer meanderen. Daardoor zijn mooie ruige stukken ontstaan, waar de natuur de ruimte krijgt. De kans is groot dat je een ijsvogel over het water ziet scheren. Een hoopvol teken!

De rivier ontspringt in Diepenheim. Daar is-ie nog een soort boerensloot, maar ter hoogte van Goor al drie keer zo breed. Tijdens deze wandeling ga je eerst een stuk door de weilanden voordat je de Regge oppikt bij een doorwaadbare plek, ook wel voorde genoemd. Je bevindt je in Elsenerbroek: een uitgestrekt gebied met akkers en – als je goed oplet – kleine verhogingen in het landschap. Door deze zandkoppen die zijn ontstaan in de laatste ijstijd, wordt dit gebied ook wel poffertjeslandschap genoemd.

Tijdens het laatste stuk van de route loop je pal langs de Regge en zie je de waterbeestjes dansen. Oude boerderijen, boomgaarden en vredig grazende schapen maken de idylle compleet. Tot slot kom je weer uit bij de Enterse Waarf, een kopie van de werf waar vroeger de zompen werden gebouwd; platte boten waarmee goederen over de ondiepe Regge werden vervoerd. De werf is een prachtige plek mét horeca, en dus een mooi begin en slot van deze route.’

Info: Boek Wandelen langs de Regge
Info: Wandeling Enter-Goor

---

Routemaker Rob Wolfs is enthousiast over zijn Trage Tocht Ewijk langs de Waal (11 kilometer).

‘Dit is geen route voor bangeriken. Afhankelijk van het seizoen kan het in de uiterwaarden van de Gelderse Waal modderig zijn. En in de zomer is de natuur er ongekend ruig. Moet je je door metershoge bloeiende planten worstelen. Daarbij grazen er rode geuzen – een runderras – en ook witte konikpaarden. Om die te zien staan op de zandstrandjes, waarlangs plukjes hoge wilgen groeien, is zo’n romantisch gezicht.

Het mooiste deel van deze wandeling is het stuk direct langs de rivier, waar je zeker in de zijarmen een frisse duik kunt nemen. Halverwege stuit je op het veer naar Slijk-Ewijk. Omdat deze Trage Tocht niet zo lang is, kun je dat pontje nemen om de route met een kilometer of vier uit te breiden. Aan de overkant ligt de Heerlijkheid Loenen, waar je een extra onverhard rondje omheen kunt struinen.

‘Dankzij het maaibeleid is de Waalbandijk ‘s zomers bedekt met een bloementapijt’

Het leuke van deze wandeling is ook dat je door verschillende landschappen komt. Je begint bij Slot Doddendael in Beuningen – dat helaas niet openbaar toegankelijk is – met een parkbos en statige eikenlanen. En na het stuk langs de rivier loop je op een graspad onder aan de Waalbandijk. Dat kan saai zijn, maar door het speciale maaibeleid is de dijkhelling in de zomermaanden bedekt met één uitbundig bloementapijt.

Ook gaat het langs boerenland met verschillende boomgaarden, waarna je weer bij Slot Doddendael belandt. Dat is dus enkel en alleen geopend voor bruiloften en partijen. Jammer, maar horeca is nooit het uitgangspunt voor mijn Trage Tochten. Het gaat me om de mooie plekken.’

Info: Trage Tocht Ewijk
Info: Doddendaelpad (15 km)

---

Sarah-Mie Luyckx schrijft voor dagblad Trouw en Radar+ over wandelen en vindt de route Rondje Liniepontje (10 kilometer) nabij de Culemborgse Lek een must-do.

Een pontje maakt je wandelgeluk compleet, is mijn bescheiden mening. En op dit traject zijn er liefst twee van die voortreffelijke veertjes die je vervoeren over de kalme Lek, die hier misschien wel op zijn mooist is. Wel varen de pontjes alleen in het zomerseizoen: van mei tot en met september.

Handigst is om deze route in het Gelderse Culemborg te beginnen. Doorkruis de fraaie oude binnenstad via de Markt tot aan de autopont. Daar (gezicht naar de rivier) ga je linksaf om de zuidelijke oever van de Lek te volgen. ’s Zomers is het er heerlijk struinen in de uiterwaarden en tref je onderweg ook wat kleine zandstrandjes voor een eventuele plons.

Na een paar kilometer voert de tocht je onderlangs twee monumentale onderdelen van het antieke verdedigingswerk de Hollandse Waterlinie: Werk aan het Spoel en Fort Everdingen. Beide zijn bijzondere plekken met prima horeca en lonen dus een bezoekje.

Bij Fort Everdingen neem je het veer naar de overzijde. Overigens kun je daar ook nog even mee wachten en vijf kilometer aan de wandeling vastplakken door de rivier te blijven volgen. Je loopt dan een lus in de Goilberdingerwaard, een natuurontwikkelingsgebied waar het wemelt van de vogelsoorten.

Ter hoogte van het punt waar je een draai maakt, ligt aan de overzijde het grote Fort Honswijk. Dat kun je na de oversteek ook aandoen. Dat bolwerk is net voor miljoenen gerestaureerd en schijnt ook de nodige horeca te krijgen. Wie weet ben je een van de eerste klanten. Vervolgens keer je terug naar het pontje om daarna via de noordelijke oever weer richting Culemborg te lopen. Of je laat je overvaren naar Werk aan het Spoel, waarna je je sneller bij het startpunt bent. Allebei aanraders!

Info: Rondje Liniepont

---

Henrie van Zoggel van wandelblog Ambulare vindt de Trage Tocht Venlo (13 kilometer) aan weerszijden van de Maas een absolute aanrader.

‘Het speciale aan deze route is dat je weliswaar dicht bij de bebouwing loopt, maar je je toch volop in het groen bevindt. Zodra je NS-station Venlo hebt verlaten, kom je al snel in de uiterwaarden van de Maas, waar de natuur tegenwoordig grotendeels haar gang mag gaan. Over onverhard pad gaat het dicht langs de rivier in zuidelijke richting naar het plaatsje Steyl. Omdat de Maas hier tamelijk smal is, varen de schepen vlak aan je voorbij. Ook zie je in de bosschages sporen van de bevers, waar het tegenwoordig in Limburg van wemelt: aangevreten essen en wilgen.

‘Bij het monumentaal kloosterdorp Steyl pak je het pontje naar de overkant van de Maas’

Monumentaal kloosterdorp Steyl is een bezoek meer dan waard. Vanuit het hooggelegen plaatsje zijn er prachtige vergezichten over de kloostertuin en zie je maar liefst zeven kerken. Daarbij is er de nodige horeca en ook het niet te missen Missiemuseum, waarvoor paters decennialang in de hele wereld voorwerpen hebben verzameld. Het werd in 1931 officieel geopend en is sindsdien nooit veranderd.

Bij Steyl pak je vervolgens het pontje naar de overkant van de Maas. Ook daar gaat het weer door grasland direct aan de rivier. Je passeert de Romeinenweerd: een nieuw natuurgebied met een ijzeren toren, een replica die herinnert aan de Romeinse nederzetting die hier is gevonden. Wat opvalt, is dat het gebied nogal laag ligt – het gevolg van kleiafgravingen medio jaren negentig. Zodoende loop je onderlangs het plaatsje Blerick met aan de kade de nodige horeca. Tot slot ga je via een brug over de Maas weer terug naar Venlo. Geen heel spannende stad, maar dat wordt op deze route ruimschoots goedgemaakt door Steyl.’

Info: Trage Tocht Venlo