Longarts Merel Hellemons pleit voor betere zorg voor longcovidpatiënten

Longcovidpatiënten zijn vaak relatief jonge mensen die midden in het leven stonden en opeens volledig buiten de maatschappij vallen. En dan belanden ze ook nog eens qua zorg tussen wal en schip. Longarts Merel Hellemons: ‘Dan gaat mijn doktershart harder slaan: die mensen kunnen we niet in de steek laten!’

Als longarts gespecialiseerd in longtransplantaties hóéft Merel Hellemons zich niet bezig te houden met long covid. Tijdens haar zwangerschapsverlof – haar derde zoontje is zeven weken oud als dit gesprek plaatsvindt – hoeft ze zeker geen journalist thuis te ontvangen om over dit onderwerp te praten. Maar ze doet het allemaal toch, omdat het onderwerp haar na aan het hart ligt.

‘Corona kwam via mijn werk op mijn pad en toen het verder bleek te reiken dan mijn eigen terrein, betekende dat niet dat de patiënten die ik tegenkwam geen hulp verdienden’, zegt ze. ‘Het grijpt me aan dat deze patiënten een soort nomaden in het zorgsysteem zijn, zoals iemand het omschreef. Er is nog geen goede plek waar ze terechtkunnen, terwijl ze daar wel veel behoefte aan hebben. Ik kan het gewoon niet laten lopen.’ En dus vraagt ze onvermoeibaar aandacht voor long covid.