Nu even niet, ik lees

Onvermijdelijk verval
Op een vrijdag in juli 1986 is Kairos, de god van het gunstige moment, Hans en Katharina goed gezind: ze stappen samen uit bij dezelfde bushalte in Oost-Berlijn. Het is het begin van een hartstochtelijke affaire.

Hans is 53, getrouwd, schrijver, Katharina is een 19-jarige studente. Hij heeft als kind de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, zij kent alleen de DDR. Hij kan haar alles leren van het leven, zij schrokt het allemaal gulzig op. Totdat zij haar vleugels begint uit te slaan en hij, bevangen door achterdocht, de teugels wreed aantrekt.

Het onvermijdelijke verval van hun relatie loopt min of meer gelijk op met de ineenstorting van de DDR. Jenny Erpenbeck beschrijft in Kairos mooi hoe iedere Oost-Duitser dan zijn of haar dromen moet herzien. Het boek won dit jaar terecht de International Booker Prize.

Elk dag een halfuurtje lezen
Slimme trucs die het leven makkelijker maken, dingen die je eenvoudig kunt doen of laten en die toch een groot effect hebben op je gezondheid – wie is er niet dol op?

In Just One Thing geeft Michael Mosley dertig wetenschappelijk bewezen tips voor een gezonder leven. De Britse arts en wetenschapsjournalist die helaas deze zomer stierf nadat hij verdwaalde op een Grieks eiland, groepeert ze rond momenten van de dag waarop je ze in de praktijk zou kunnen brengen.

‘s Ochtends na het opstaan zou je vijf minuten kunnen zingen (een effectieve manier om je stemming te verbeteren, angst weg te nemen en chronische pijn te verlichten).

‘s Middags zou je wat pure chocola kunnen eten (heeft een gunstig effect op je bloeddruk, doorbloeding en insuline- en cholesterolniveau).

En, we dachten het al: iedere dag een halfuurtje lezen, liefst fictie, is ook gezond. Het verbetert je geheugen, is goed tegen depressie en verbetert je sociale vaardigheden. Doen dus!

Een bonte stoet campinggasten
Victorien is een vrouw van radicale besluiten. Als er tegen haar wil een einde komt aan haar relatie besluit ze haar baan op te zeggen om bij wijze van wraak de droom van haar ex af te pakken: een camping runnen. Ondanks haar hekel aan kamperen en allergie voor gras koopt ze een camping midden in het bos. Dat de camping inclusief de vorige eigenaars komt, twee zussen die er blijven wonen, vindt ze geen bezwaar. Misschien zelfs wel gezellig.

Klemvast achter de balie ziet Victorien een bonte stoet van campinggasten voorbijkomen: een BN’er op de vlucht, vreemdgangers, een militair met PTSS, een wanhopige jonge vader, criminelen.

Sommigen vertrekken al snel weer, anderen blijven langer dan gepland. Ze hebben niks met elkaar te maken en toch, tijdelijk, wel.

Maartje Wortel geeft in haar roman Camping een portret van de camping als microkosmos. Dat doet ze in haar zoals altijd onnavolgbare stijl, in zinnen die even droogkomisch als wijs kunnen zijn.

Schaamte, stress en schaarste
Freelanceschrijfster Marieke Groen kan er niet meer omheen: door allerlei factoren, waaronder chronische migraine, lukt het haar niet om in haar levensonderhoud te voorzien. Het is een pijnlijk besef: ‘Mijn hele leven heb ik geprobeerd iemand anders te worden, een ander dan degene die ik diep vanbinnen was, en dat is niet gelukt.’ Ze moet bijstand aanvragen. Het zet haar aan het denken: hoe komt het dat ze haar hele leven al tekortkomt, op ieder gebied? En wat doet dat met een mens?

In haar memoire Het verhaal van mijn schaarste duikt Groen de diepte in. Het begint bij haar ouders, die haar voor straf zelf haar beugeltandarts lieten betalen van haar (geringe) zakgeld. Destijds verweet ze dat niet hén, maar zichzelf. Schaamte en stress blijken vaste vrienden van schaarste te zijn. Treurige conclusie van dit boeiende boek: wie eenmaal in een toestand van schaarste is beland – en dat overkomt steeds meer mensen – komt daar niet makkelijk weer uit.

Waar is Barbara gebleven?
Op een ochtend in 1975 ontdekt een begeleidster op een zomerkamp dat een van de kinderen van haar groep is verdwenen. Het is niet zomaar een kind en niet zomaar een zomerkamp. De dertienjarige Barbara Van Laar is een telg van de rijkste familie in de wijde omgeving; het zomerkamp is eigendom van die plaatselijk niet al te geliefde Van Laars, net zoals een groot deel van de streek eromheen. Bovendien: Barbara’s oudere broer is veertien jaar geleden óók al in de bossen verdwenen. Van hem is nooit meer iets vernomen.

De rijke Van Laars, die ‘s zomers in hun landhuis resideren, blijken hun geheimen te hebben; de veel armere mensen in het dorp ook. De stem uit het bos van Liz Moore is een knappe combinatie van thriller en familiedrama. Het is een boek waarin je blijft doorlezen, net zolang tot je weet waar Barbara is gebleven.